extremely damaged

My singing life started way back when i was 5 years old. ~~rain gently falls, whenever we say goodbye,falling like rain your out of sight, rain follows me even in my bed so rain is the tears that I've shed~~ My mother wants to hear it every now and then, and i was like that dumb child following every instruction taught by my dear mother.. When i was in high school, i have learned to mingle with some extraordinary type of men who loves to engage in some extraordinary recreation..-skateboarding.. Usually, they would unconsciously make people hate them.. But i believe it was only their passion that led them to show off and carry out different kinds of dodgy stunts..i admire them so much.. Skateboarding would be directly associated with rock bands and 'emo' style...to be continued..(stressed pa rin ako)

making me bleed

i didn't even try to think you have this girlfriend that they say.. I would not think of any instance that you are together..For months i have treated myself crazy for many reasons that has something to do with you..i have not even talked to you but you seem so gentle..i have not even tried smiling at you so you won't say anything against me..i have not even known you that much yet im regretfully inlove with you..for that time scale, i cant believe i have this dangerous feelings i saved for you..and now here you are, smiling with the accompaniment of your expressive eyes..you whispers something in her cute little face...maybe you love her that much..definitely glamorous than i am..i understand..but i hope you here me cry in pain everytime you hold her hand..



--march 16,2007.....8:56pm...

cover me with dreams

how does it really feel when you are truly hopeless? is it worst than dying? or i guess no one could ever pin point what the hell it really means..every sentence provides something that is factual. each word signifies a moment of sadness. each letter proves something beyond everything anyone could ever imagine. Im feeling so ambitious..feeling so elated everytime a could read true stories. sometimes desperately talking to oneself proving something that is beyond everyones perception. No one could ever comprehend my expectations. no one could ever try to tap my shoulder forcefully telling me that im damn right! yes, i cant tell how.. i can see my tears diminishing everytime i could spell out your name. my voice quivering everytime i hear you scream. my knees falling unto each surface where i could see you stand. Yes, it is what you think. i think i am inlove with you. no...i am inlove with you.


----from a recognizable human being

can't see the point

--it is when you register unlimitxt but no one seems to text you back..
--when you notice him from a distance but you can't seem to give him a smile..
--you are in the same jeep, and you can't move (even your eyes)..
--its when you read his thoughts of happiness but you know that was not about you..
--he texted you all of a sudden,you cant reply(wla plang load)..




---sad..cry..cry..cry..

sa mga sandali..

pumupulupot pa rin ang mga makikisig na bisig sa nanghihinang nilalang..dahan-dahang inaangkin ang natitirang enerhiya sa bawat pag dukot sa iniingatan..maiitim ang naaaninag sa bawat pagbukas ng mga bilog na bagay..inaangat pa rin ang sarili..pinipilit..hanggang sa makarating sa mga sandali na wala na ang nilalang sa dating kinaroroonan..tamang-tama lang ang naiisip..daig na daig pa rin naman kahit anong maisipan..
isang malaking pader na ang kaharap..ayaw ng magpakita sa nakakasuklam na parte..iniiwasan..iba ang gusto..patuloy pa rin ang malalakas na pagdaloy ng pulang likido sa loob na naging dahilan ng mga nararamdaman..at sa bawat pagbaba sa inaasam, pawang pagtulak na lang sa hindi naman kayang itulak ang nagagawa..kasabay nito ang tunog na para bang musika sa tenga..ilang malalalim na hinga ang binitawan pero di pa rin sapat upang masimot ang sandaling tahimik ang mundo..walang maalala..isang pangyayaring mumulat sa isipang ng marami..ilang saglit na lang at mapapatunayan na..isa pa..at kuhang kuha mo na..


---traces of innocence

wag ka sanang maniwala..

may mga bagay na dapat iwasan na..ung tipong hindi na iisipin..at kung may mga sandaling maiisip,iuuntog ung ulo pra kalimutan man kung ano mang masakit at masaya..

ito ngaun ang naiisip ko habang nkatutok sa isang wlang kwentang bagay...mahirap ipaliwanag..lumiliwanag pag may gusto at kung wla naman..naturang ganun na siya katahimik..gusto ko sanang tulungan siyang maging isang pakawalang bagay..tumatalon,kumakain,lumalangoy,maglakad, at magmahal...pero pano man naman matuturuan ang isang bagay na wla namang karapatang maging ganun? nilikha lang siya sa isang dahilan..wla ng iba..hindi na siya kailanman mkakagawa ng mga bagay na gusto kong ipagawa sa kanya..iisa lang naman ang dahilan kung bakit siya nakikita ngaun..magbigay ng ilaw sa mga tao..un lang..sabihin mo nga? pano ko mabibigyan ng buhay ang isang bagay na mula pa nung una ay wla na tlagng buhay..pano ko pa kaya matuturo sa kanya ung mga ibang bagay na hindi naman niya ginagawa..sabihin mo nga...? wla ng paraan..ganun na cya eh..ganung ganun na cya..



saglit..sabihn mo nga..maari ko bang gawin ung mga bagay na hindi ko naman gingawa dati? isang pangungusap lang.....

bakit kelangang ipattern?

sinabi ko rin bang kasalanan mo? wlang me kasalanan..tlgang ganun lang ung nangyari..saglit ulit..saglit..bkit mko pinapatahimik..alm mo ang tama...alam ko ung tama...BAKIT? hindi ko ba sinubukang ibaluktot muli ang tamang ginawa ko nun?
sinabi mo..ayaw mo na...tangna! bakit kelangan mo ulit ipamukha saking ung mga bagay na hindi ko gngawa..binigo mko..binigo mko..tngna ulit..saglit..sglit ulit...inisip mo ba ung mga katagang un bago mo binitawan ng ganun ganun nlang..nahalata mo naman cguro na mula nun hindi na kita tnitx..pero saglit..hindi ko prin maiwanan ang tangnang nraramdaman!
bakit? sa tuwing kasama mo ba siya naiisip mko...saglit lang..wag knang magcnungaling pa..lam ko hindi..sa tuwing tinitx mo siya me pagkakataon bang isinabay mko sa pagtitx sakanya..tngna! mamatay na ako..pra ng sasabog..
ung mga pagkakataong binbgayan ako ng lakas ng loob pra itx ka, lam ko gusto mo rin akong itx..ramdam ko un..pero lam ko hindi magtatagal un..lam ko konting tx lang niya wla na ulit..tangna!
makalimutan?? kinalimutan mo na un..binaon mo na un sa npakalalim na balon at tinakpan ng mraming bangkay..
isipin mo ung mga sinabi mo noon..ispin mo..saglit..wag kang maging ganyan..isipin mo lang..cge isip..dba? tama ako.. ayaw mo na..ganun lang kasimple..un ang pinakasakit na mga katagang binitawan mo..ilang bote ang itinumba at ilang nilalang ang nadamay..ilang pusa ang nasaktan..ilang balot ang nasawi..ilang kawawang dahon ang pinaghahahampas..ilang cne ang di pinalampas..ilang tubig ang sinayang..ilang kagamitang nasira..ilang exams ang di pinasa! at ilang luha ang dumanak..me ideya kaba? WALA!
kasi masaya kna.,naaalala mo lang naman ito pag naaalala ko..
ikaw na ang me sabi..ung naghilom na ay muli pang nasugatan..KINALIMUTAN MO NA NGA..saglit..ngayon sabihin mo..me karapatan pa kaya akong ibaluktot uli ang tamang simulan? hindi na..hinding hindi na..mgpaksaya ka..mgpakasaya ka..kasama ng nilalang tama para sayo..